Od Ottona do Jarosława

Z wydarzeń historycznych, nawet tych najdawniejszych powinno się wyciągać pouczające wnioski. Przypomina mi się całkiem możliwe, że prawdziwa sytuacja. Dla wielu wydaje się to może trudne do uwierzenia, ale niejaki Adolf Hitler wcale nie był pierwszym niemieckim przywódcą, który jak by to ująć nie przepadał za naszymi starszymi braćmi w wierze, czyli Żydami. Z tej może przyczyny pewien dobroduszny Żyd chciał dobrowolnie podczas pierwszej wojny światowej zaciągnąć się do wojska aby sobie postrzelać do Prusaków. Ci bowiem, zanim wybrali Adolfa na swojego kanclerza w znacznej części nie przepadali za swoimi sąsiadami znanymi ze smykałki do handlu, bankowości i innych wynalazków, zgodnie z łatwością dającym się udowodnić stwierdzeniem, że najgorszy interes jest lepszy od najlepszej pracy. Zanim wyżej wspomnianych Żyd przywdział mundur i czarne kamasze, ktoś zadał mu proste pytanie.

-A nie przewidujesz w swojej zabawie w wojnę, że podczas celowania do przeciwnika ty sam możesz zostać zastrzelony? -Ja zastrzelony. A za co?

Zapewne po tym jakże sensownym pytaniu naszemu wyżej opisanemu milusińskiemu przeszła ochota na wojenna przygodę. A szkoda. Gdyby nasz bohater zanim nawet poległ na polu bitwy pozbawił żywota choćby paru przeciwników, ci zapewne mieliby kilkanaście lat później mniej chętnych na wyniesienie do władzy swojego ówczesnego Putina, czyli Adolfa Hitlera. Postawa naiwnego Żyda znacznie mniej mnie dziwi niż niedawna zapowiedź Jarosława Kaczyńskiego. Otóż chce on zwołać swoich wyznawców na masówkę – spacer po stolicy aby uczcić tysiąclecie koronacji Bolka Chrobrego na króla Polski. Patrzę i oczom nie wierzę. To że mamy upamiętniać dobrowolne ukorzenie i uznanie przywództwa jakiegoś Niemca jeszcze przez myśl mi przejść potrafi. Ale aby czynić to na wezwanie Jarosława Kaczyńskiego? Tego już przewidzieć nie zdołałem a fantazję potrafię mieć dosyć bujną. Przecież poddanie się przez prawdziwie polskiego księcia germańskiemu cesarzowi Ottonowi zapoczątkowało stulecia nieszczęść i plag doznawanych od Niemców przez pokojowo nastawiony naród Polan, pragnący jedynie życia w pokoju z uprawy żyznych pól oraz drobnego rzemiosła. Apogeum nieszczęść ze strony zachodnich sąsiadów ma być narzucone przemocą polskie członkostwo w Unii Europejskiej pod przywództwem Berlina. Nie pozostaje nic innego tylko udać się na wezwanie Jarosława do stolicy, aby świętować tą ważna rocznicę. Kolejna taką okazję będziemy mieli za tysiąc lat.